IntroductieIk weet nog goed waar ik dit gedicht voor het eerst las. Ik stond in een grappige tweedehandsboeken-cadeautjeswinkel, The Blue Wolf, die vroeger in een zijstraatje lag van de hoofdstraat in de stad waar ik woon. Aan de muur hing een T-shirt en daar stond het op. Ik las het, moest erom glimlachen en riep degene met wie ik aan het winkelen was. Ik voelde me onmiddellijk met de schrijfster verwant. Ik was toen achter in de dertig, denk ik, en bekommerde me nog absoluut niet om oud worden, maar mijn artistieke kant werd aangetrokken door de kleuren die in het gedicht werden genoemd en de vrolijke, zorgeloze toon. Ik zal Jenny Joseph altijd dankbaar zijn dat ze me op de gedachte heeft gebracht dat ik, al zit er ook voor mij niets anders op dan ouder worden, zelf kan beslissen wat voor soort mens ik dan zal zijn. Hoewel het gedicht me destijds meteen aansprak en ik ervan moest glimlachen, had ik nog geen flauw idee hoe belangrijk het voor me zou worden. - Sue Ellen Cooper |
Chapter ZoetermeerChapter is open voor nieuwe leden Lees meer... |